Bilaketa aurreratua

nahaste
nahaste.
1 . nahaste. iz. (TE). Confusión, enredo, embrollo; mezcla; revoltijo. Gaiztuen obrarik txarrena, euren ondoren lagatzen daben nahastia. / Norek ezegindu haren nahastiak? / Amoriozko eta gorrotuzko nahasteko begirakune batekin beitturik.(Ibilt 488). Ik. anabasa, enredo.
2 . nahaste. adlag. (TE). Mezclado,-a; revuelto,-a. Gari eta lohi, nahaste dator. / Bai saldatan edo bai haragi erriakin nahaste hartu eraiñ. (Ibilt 472).
nahaste-borraste. iz. (TE). Embrollo, algarabía, bullicio; desbarajuste. Illunabarrian nahaste-borraste haundi bat zan erromerixia. / Belarri-zuluetan dundurixua ebala, zoratu biharrian alde ei eban [...] nahaste-borrastedun taberna haretatik. (Zirik 142).