tanbolin.
2 . tanbolin (danbolin). iz. (TE). Tambor para asar castañas. Gaztaiñak erretzeko galdaria. Batzuk "tanboliña" eta guk "erregaldaria" esaten dogun ontzixan erretzen genduzen gaztaiñak (gertatzen genduzen gaztaiña erriak). Ik. erregaldara.
1 . tanbolin [danbolin]. iz. (TE). Tamboril. Izatez tanbor txikixa; baiña baitta txistua eta taboliñak osatzen daben "orkesta" tradizionala be (ETNO).
San Migel egunian, tanboliña eta txapliuak Agiñara. / Tanbolin soiñua, domeka arratsaldetan, Plaza Barrixan. / Urki zan gure terrenua. Bai. Honbre! Elgeta kaletik, Urki guria! Ba, oiñ urtietan be ez naiz juan ni ta ez dakit zelan daguan... zatittu zanetik ez naiz juan ni Urkira. Eta lehen zelakua zan? Ze zeguan? Zelaixak eta basarrixak. Bai. Kurutzekua oin be badago hor! Urki Guenengua falta da, ta gero zerana be bai, Takillangua, ta... Mendixa bai, mendixa, baiña behian esplanadia be bai! Ta gero goixan ermittia! Ta ermittia ta mahaixak! Ta han San Lorenzo egunian karnazeruak txuletak eruan, erre, ta biba la pepa! Ta tanboliña egoten zan!.
3 . tanbolin. izond. (TE). Persona alegre, que divierte a la sociedad que frecuenta. Alegria.
Lagun arteko tanboliña zan gaur hil dana. / Zu zara neska tanboliña! ezin geldi egon, danian sartu bihar. / Berbetan zelebria, beti barria darixola, ta herriko jai ta jolas guztietan aurrenengo tanboliña. (Zirik 103).
tanbolin-jole (txanbolin-jole) [danbolin-jole]. iz. (OEH). Sandras bere izena, txanbolin-jole ta giza-jostun eitten ebana bizi-moduko ofiziuetan. (Ibilt 456).
tanbolin-soiñu. iz. (TE). Música de tamboril. Tanbolin-soiñua, domeka arrasaldetan Plaza Barrixan.
tanbolin-txistu. iz. (TE). Silbo del tamborilero. Tanbolin-txistua gatxa ei da ondo joten.