piku.
1 . piku (piko). iz. (ETNO). Higuera (Ficus carica). Ik. piku-arbola.
piku-arbola. iz. (TE). Higuera (Ficus carica). ... Eta beste baten, gosetu zan. Eta ikusirik urriñetik piku-arbola bat orriz jositta, juan zan ezer topatzen ete zetsan... Ik. piku.
piku-orri. iz. (TE). Hoja de higuera. Gure lehenengo gurasuak, piku-orrixegaz eindako soiñekua.
pikupe. iz. (OEH). Lugar bajo la higuera. [Kazarixak] haze ezteguak izaten dittuen udabarrixan, pikupean. (Zirik 72).
pikupian egin. esap. (ETNO). Modalidad de cazar bajo la higuera. Keixapian antzera, goixaldian pikupera juan eta bertara agertzen diran txorixen zain egon. Ehiza klase hau, baiña, udazkenian egitten da. Txinbuak eta paseko txori txikixak harrapatzen dira, sasoikuak: bigotedun txinbua, pikuko txinbua, e.a.
Pikuak, arbola pikuak, ezta? Ta haintxe pikuak jatera etortzen ziran zozo-birigarruak. Ta "a distancia", txabola txiki bat eiñ, ta handitxik eitten genduan tirua. Eta gero, egun argiz, juaten giñan arbolapera, ta haintxe topatzen nittuan hildda erenak. Ik. keixara, heskeran egin, keixapian egin.
pikutan egon. esap. (IL). Estar en babia, estar abstraído,-a, estar distraido,-a. Hori be pikutan dago, ez da enterau be eitten.
pikutara juan. esap. (IL). Echarse a perder; irse al cuerno. Hau txamarriau be pikutara juan da. Ik. Pekiñera juan, Tutuluko estratara juan.