eskua emon [eskua eman].
1 . eskua emon [eskua eman]. dio ad. (TE). Dar mano a alguien; apoyar, ayudar. "Aumentar atribuciones" (TE, 348).
Ikaslari, eskua emon zetsan uezaba baiño gehixago izan zeiñ.
2 . eskua emon [eskua eman]. dio ad. (TE). Dar/estrechar la mano; saludar. Ameriketan alkar ikusi genduanian, eskua emon netsan gauza asko ahazturik.