totxo
totxo. 1 . totxo. iz. (ETNO). Mitad de goa sin mango. [Agoia erdibitzen danian] Zati bata geratzen da atal edo kirten eratsiaz, (ezarriagaz) zein daroien berriro sutegira. Beste erdixa da totxua. Ik. burute, gerrigalda, txangot. 2 . totxo. iz. (ETNO). Tocho (lingote de hierro). Burdiñazko lingotia; lehenengo ijezketaz desbastau ondorengua.
Zer ete jarabik horrek?!; totxua, forjatzeko, laban goritzen jiharduk. / Pare bat pioi bihar jittuek totxo guztiak eruateko.