irrintzi.
1 . irrintzi. iz. (TE). Relincho (especialmente del caballo). Irrintzia, kaballuak eitten dabe irrintzia. Ahozko jardunian, artikulua hartzerakuan batzuk irrintzixa esaten dabe eta beste batzuk irrintzia. TEk lehelengua darabil.
2 . irrintzi. iz. (TE). Grito de júbilo. Grito al cantar o tocar trikitrixa (ETNO). / "Voz aguda y sostenida para comunicarse lejos en el monte, y que en señal de alegría se repite en las romerías" (TE, 440).
Entzutzen al dittuzu bestekaldetik joten deskuezen irrintzixak?. / Ai-ai-ai-ai-ai-í-jí-jí-jíí!: trikitixan egitten da eta mendi-puntan egitten dana!; lehen mendi-puntan be kostunbria zan irrintzi bat!. Ik. auji, lekaixo, ujuju, zantzo.
irrintzixa jo. esap. (TE). Dar el grito del "irrintzi". Irrintzi egin.
Irrintzi luze bat joixozue han doiazen neska-mutilleri.