zarratu
zarratu. 1 . zarratu. izond. (ETNO). Cerrado,-a, tupido,-a. Inguru itxixa.
Txakur ona! Balientia! Baso zarratuan be, barruraiño sartzen dok hau!. / Guztiz txara zarratu bat. (Ibilt 455).
Anton. mihats. 2 . zarratu. adlag. (ETNO). Junto, pegado, sin mucho hueco. Landarak bata bestiagandik urrian ipintzia, tarte txikixakin.
Porruak zarratu-zarratu sartzia ez da ona.
