zartara (zartada) [zartada].
1 . zartara (zartada) [zartada]. iz. (TE). Quiebra; raja; fisura; hendidura; rotura. "rotura representada por un pelo" (TE, 726).
Pitxar honek zartaria dauka eta ez da luzerorako. / Hori kristalori aldatu egin bihar da, zartadia dauka-eta. Ik. brintzada, urebagi.
2 . zartara (zartada) [zartada]. iz. (IL). Punto de chaladura, de locura. Buruko ikutua.
Zartaria... geuk be bai buruan!. / Horrek jaukak zartaria horrek!. / Hik daukak zartada garaua! holakuak zoruak be ez jittuek esaten. / Hik esaten dittuk esatekuak! itzaleko zartadia daukak (buruan). Ik. zirrikitu, urebagi, zartateko.