zorroztarri.
1 . zorroztarri. iz. (TE). Muela de afilar; piedra de afilar. Bueltaka dabillen zorroztarrixa, eskuz, manibelaz edo pedal-sistema batez eragitten jakona.
Baserriko ataixan zorroztarri bat bihar da. / Zorroztarrixak galtzairuandako bakarrik izaten dittuk eta burdiñiakin ez hari ibilli, bestela laster hondatuko dok-eta. Ik. deztera, dezterarri, esku-harri, harri, harri.
2 . zorroztarri. iz. (ETNO). Piedra de afilar pequeña para la guadaña. Eskuz erabiltzen dan harri luzekiña. Uretan, segapotian sartuta erabiltzen da.
Ik. segapote.