Bilaketa aurreratua

eten
3 . eten, etetze (etentze) [eten, etete]. da/du ad. (OEH). Extenuar(se), debilitar(se), agotar(se), reventar de cansancio. Neka-neka eginda errebentau. Etenda egozen-da, egun osuan ibilli ta ibilli ein ondoren. (Zirik 117). / Etenda aillegau giñan bakaziñotatik