3 . izentau, izentatze [izendatu]. du ad. (OEH). Indicar, señalar, fijar. Aurretik izentau zetsan zenbat izango zan bere hilleroko irabazixa.
/ Hartu-emonak, aurretik izentatzia hobe, auzirik ez dein sortu.
/ Orduan, [...] aldendu baiño lehen izendatzen dabela hurrengo agerturako eguna, edo, garbi esanda, gaba. (Ibilt 483).
Babesleak
