mendekatze (mendakatze) [mendekatze]. iz. (OEH). Venganza. Pentsau eban bere mendekatze gaiztuan. (Ibilt 478)
/ Bizi nahi, Zaldunagan mendakatze gogorra ahaldutzeko. (Ibilt 478).
Ik. bengantza. TEk badarabil, baiña ez da mendekatze berbia Eibarren erabiltzen. Bengantza erabiltzen da.
Babesleak
