2 . ospatu, ospatze (ospatutze). du ad. (OEH). Alabar, loar, elogiar, ponderar, glorificar. Nola bizi zaran aiskideren bat zerbidu gabe, hainbeste andrakume eder artian iñor ez dozula ospatzen. (Ibilt 475).
/ Ni bezelako gizakume apalak, ziur bai norbait ospatzen dabela, nahiz alperrik edo barre eraintzeko. (Ibilt 476).
Babesleak
