erabaigille [erabakile]. iz. (TE). El/la que decide; árbitro,-a, juez. TEk diño hau berbiau eta erabagizale barrixak dirala, juez-en "sinón. neologísticos" (TE, 471).
Erabaigille izentau eben gizon zuzen bat. Ik. erabagitzaille, juez, piratzaille, pirau, zuzentzaille, refere. Sinonimo danetatik, juez da gehixen erabiltzen dana.
Babesleak
