Bilaketa aurreratua

eranzale
eranzale [edanzale]. izond. (TE). Bebedor,-a. Txamarra zaharra baiña eranzale ona. / Oso eranzale zan bat ixilik euan. (Zirik 74). / Horraittiok ez ei zan beste jan eta edanzale asko bezin alperra. (Zirik 103). Ik. erataille.