erne barri [erne-berri]. iz. (TE). Recién germinado,-a; tierno,-a. Bi eratara aittu leike: batetik, lexikalizaziño moduan; eta bestetik, denporazko egittura moduan.
Esparraguak, erne-barri batzen dira. / Garixak erne-barri, artaldia solora. Ik. etorri barri, ezkonbarri, hartu barri egon.
Babesleak
