2 . errazoi (errezoi) [arrazoi]. iz. (TE). Razón(es), motivo(s); verdad, acierto. errazoiak, zergaittiak; emon edo kentzen dana.
Errazoi garbixak, harek alkatiari esan zetsazenak. / Diñozun guztian, errezoia dozu. / Plaentxian behintzat, Kantengandik edo, errazoiak ondo neurtzen ikasi zittuen noizbait. (Zirik 43).
Ik. zergaitti.