esnatu, esnatze ( esnatutze). da/du ad. (TE). Despertar(se). Esnatu nintzan izardittan, dana bustitta. / Esnatu neban goizeko hamarretan, eta ondiok logura zan. / Goizian goizago esnatutzia gura neuke bixar. / Lo zegozen bihargiñak esnatzia, ez zan izan danen pozerako. / Barruko asetasunak edo garraztasunak esnatu eban Pernando. (Zirik 19).
Babesleak
