1 . ezkondu, ezkontze. da/du ad. (TE). Casar(se). Ezkondu nintzan zorionian mutilzahartu baiño lehen. / Ezkondu dogu alabia, eta ondo. / Ezkondutako andren zeregiña, gizona ondo konpontzia. / "Ezkontzia hobe, erretzia baiño", diño San Pablok (1 Kor. 7. 9). / ["Biriarrua"nak] Bere teorixak ziran: "Ezkontzia, gaztetan eitten dan balientekerixa bat besterik eztala". Beste iritzi [...]. (Zirik 125).
Babesleak
