izan ezik. adlag. (TE). Excepto, salvo, de no ser. Aparte lagata, kenduta.
Etorriko naiz oker haundiren bat izan ezik. / Bizixa izan ezik, ostiango dana galdu eben. / Baiña plaentxiatarrak konturatu ziran euskeraz tautik pe ez ekixela,
hasieran "Ola lagun" eta amaieran "Agur" izan ezik. (Zirik 40)
/ Ipuin hau Esopori be irakorri netsan. Baiña, Gertziako ipuinlari harek nun jasoko eban ba Plaentxian izan ezik? (Zirik 119).
/ Dukesia ta bere Dama guztiak dantzan ziran, berak gura eban Maittia izan ezik. (Ibilt 488).
Ik. alde batera, aparte, ezian, ezik.