izugarri. izond. (TE). Espantoso,-a; aterrador,-a; terrible; que asusta. Izua, bildurra sartzen dabena. Aindu zetsan [...] esan zeixola hasieratik azkenera, aittua eta ikusi eban guztia gela izugarri hartan. (Ibilt 489).
/ Gaur egualdi izugarrixa ein dau. Ik. bildurgarri, ikaragarri.
izugarrizko. izlag. (OEH). Terrible, espantoso,-a. Itaundu zetsan [...] nola izan zan izugarrizko gaitz honen hasieria. (Ibilt 488).