kalera bota. du ad. (TE). Despedir, expulsar; echar a la calle. Biharretik, etxetik bota. / "Despedir del trabajo; arrojar de casa" (TE, 475).
Hogei urtian beragaz eukittako bihargiña bota dau kalera. / Gaztiak, zaharra bota eban kalera. / Neskamiak kalera botatziakin aiskidetasuna neurri batera heldutzen zanian. (Ibilt 473).
Ik. kale gorrixan.