karriau, karriatze [garraiatu]. du ad. (TE). Acarrear, transportar. Orbela, iria eta egurra, baserrixan urrindik karriau bihar izaten dira. / Kosta jata berau etxera karriatzia. / Ez da erreza izan etxera karriatzia bedori. / Zeregiñ haundiña, harrixak karriatzia.
Babesleak
