lagunarte. iz. (TE). Grupo de amigos,-a; compañía; amistades; ambiente (de amistad). "La peña de los amigos" (TE, 508).
Lagunartian milla ipoiñ erabiltzen dittugu, jan eta eran (eitten dogun) bittartian. / Izan be, haren lagunartian ez zan iñor urik eraten ebanik. (Zirik 43).
/ Harritzen nok lagunartera be ez etortzia. (Zirik 43).
lagunarteko tanboliña izan. esap. (JME). Que pone la nota de humor entre los amigos. Lagunartian umoria jartzen dabena.
Berbetan zelebria, beti barria darixola, ta jai eta jolas guztietan aurrenengo tanboliña. Saltsia nun, Batista kojua han. (Zirik 103).