lapurreta. iz. (TE). Robo, hurto; atraco . Lapurretia da pekatu bat, ostutakua bere jabiari itxuli ezik parkatzen ez dana. / Aitzen emon zetsen alkarri, lapurretiaren gorabehera guztiak. (Zirik 97).
lapurretan egin. du ad. (TE). Robar, hurtar. Lapurretan eittiak ez dau balio; lapurretan ondo eitten jakitziak baiño. / Konturatu zan, tabernariak lapurretan eittia nahi zetsana. (Zirik 17s).
Ik. ostu.