oskol
oskol. iz. (
TE).
Cáscara, corteza. "Gehixenetan cáscara esanguria daka (intxaur-oskol, hur-oskol...); baiña batzuetan leka esanguria be badaka (idar-oskol)" (ETNO).
Ez da ona arrautza oskolak oillueri emotia, gaizki ikasten dabelako. / Esr. Oskoletik urten baiño lehen kukurrukua.
Ik. atzamar-oskol, bihetzoskol.
