Bilaketa aurreratua

osorik
osorik. adlag. (TE). Entero,-a; íntegro,-a; enteramente, íntegramente. Dana, zatirik falta ez jakola. Osorik laga zetsan eukan dana. / Ososorik geldittu jako berari etxia. / Zerbitzalliak osorik aurkitu ebenetik fraille potoluori. (Ibilt 462). Ik. oso-osorik.  Indartzia nahi danian repetiduta erabiltzen da: oso-osorik, ososorik.