2 . sortu, sortze (sortutze). da/du ad. (TE). Perder agilidad, entumecer(se); entorpecer(se), agarrotar(se). Urtiegaz, oso sortu zan ha zan ibiltarixa. / Estututziakin, erroberia sortu dozu. / Ez zan bihar erroberia sortutzia, ezbada ze arintzia olixua einda. / Burpilla sortzia gura eban egur batekin estututa.
Babesleak
