ugartu, ugartze ( ugartutze) [ugertu]. da/du ad. (TE). Enroñar(se), oxidar(se). Ugarrak jan edo ugarrak jo. Eibarko damaskiñua, arte politta, ugarra ez baleu beti gauzia hondatu guran. / Damaskiñuak ez baleu ugartutzia, gauza eder haundixak eittera gertatzen dan artia. / Burdiña larrixak lehenago dau ugartzia, galtzairu fiñak baiño. / Ugartu ez deittian busti barik erabilli (piezak). / Hire eskuetako izardixak aguro ugartuko jok heuk biharra egitten duan makiñia.
Babesleak
