2 . zain. postp. (TE). A la espera; esperando. Diruak amaitzeko zain zan etxekalte haren anai nausixa, haren lurrak hutsian bereganatzeko. / Hainbeste jente zain daukagula dirua galtzen gauaz da. (Zirik 46).
/ Jarri ziran begixak batu barik egunsentixan zaiñ. (Ibilt 461).
/ Luzero egon ziran esna, zaiñ sorgiñok noiz agertuko. (Ibilt 467).