2 . zirrikatu (zirrikau), zirrikatze [zirikatu]. du ad. (TE). Hurgar, enredar, tocar, remover. Gauzaren bat zirrika ikutu, atzamarrekin edo zeozekin mogiduz.
Nun eban sormiña, hantxe zirrikatzen eban. / Lasto mehe batekin zirrikatzia zan nahikua txirtxil-zuluan, iskua balitz leztxe urten zeixan. Ik. zirri egin.
Babesleak
