1 . zittaldu (zitteldu), zittaltze (zittaldutze) [zitaldu]. da/du ad. (TE). Volver(se) iracundo/irritable, irritar(se). Zittal bihurtu.
Gaixorik egon danetik oso zittalduta dabill. / Ez da barrixa ha zittaldutzia. / Ez neuke nahi zahartzara zittaldutzia. / Zihero zittaldu jaku uezaba diru gehixago eskatu detsagunian.
Babesleak
