1 . karraskadia jo. esap. (TE). Huir de la pelea con un graznido. Oillarrak burrukan atzera egittia. / "En las peleas de gallos, dejar uno de los combatientes el campo, sacando una voz estridente" (TE, 481).
Kukurruku harrua aurretik; gero, karraskadia... Anton. kukurrukua jo. Oillarrak bildurtzen danian joten daben kantutik dator izena, "kukurruku" egin biharrian "karraskadia" botatzen dabelako burrukia galtzen dabenia (ETNO).