makurtu
1 . makurtu, makurtze ( makurtutze). da/du
ad. (
TE).
Agacharse, encorvar(se), torcer(se), inclinar(se). Leiza hartan sartzeko makurtutzia bihar da. / [Pernando] kale baztar batian billau eban lehenagoko bezela, lau hankan gañian makurtuta. (Zirik 55).
/ Makurtu zan lurrerutz. (Ibilt 489).
