seiñale (siñale, señale) [seinale]. iz. (TE). Señal, signo, muestra; marca; garantia. Bekokixan daroia siñalia ez dabena iñoiz eiñ ezer Jaungoikuan guriagaittik. / Eta siñaletzat zutik jarri doten harri hau izango da Jaungoikuan Etxia; eta Zuri, emon deirazuzen gauza guztietatik, hamarretik batekua opa izango detsut (Gen. 28. 22). / (TE) / Aharrausiñ eittia, loguria edo gosian senaille.. / Ba interesatzen dan senaillia! zurekin interesau ero nerekin interesau!... Horrek badazpadakuok oingotxiak dia, oingotxiak!. / Baiña zer siñale tratu honen egigarri bixon artian? (Ibilt 460).
Ik. seña.
Babesleak
