3 . karga. iz. (ETNO). Carga o cantidad o montón de material que se lleva a cuestas, a la espalda: forraje, género de la huerta, madera o leña. Takada baten norberak lepuan eruan leikian kargia: bedarra, egurra, ganajatekua...
Harek egundoko markia egin juan burdiña troskua eruaten, baiña sekula karga bat lepuan hartu barik egin juan hori markiori, sekula karga bat hartu barik! / Oiñ iñor ez dago basarrixetan usauta karga-naborik eruaten, bedar-kargarik be ez, karga-egurrik be ez.... Ik. zama, besada. Bakarrik edo materixalan izenakin batera erabiltzen da. Izena onduan daukanian materixal izena gehixenetan ondorik doia.
Babesleak
