bedinkatu
2 . bedinkatu (bedeinkatu) [bedeinkatu]. izond. (
NA).
Gran, espléndido, fenomenal. Goi maillia aitzen emoteko erabiltzen da.
Lehenao esaten zan hamen "lapur bedinkatuak dia horrek", lapur haundixa zanian ero; neskan bat, politta, eta "bedinkatua!". Zera, hola gauza zera danian, "ño!, berinkatua!".
