abade (abare). iz. (TE). Cura; clérigo. Arrateko abadia, erremia pelotan. / Elizako zeregiñak eiñ dittu Abade Jaunak eta badoia euzkixa hartzera.
/ HI, baiña, hik eztakik abade jaunari "berori" deitu bihar jakona ala? (SM
Zirik 78). Ik. abat, apaiz. Abade da Eibarren erabiltzen dan berbia, eta ez apaiz. Abade Jauna, "Forma común de mencionar al cura" (TE). / Bes. abade egin, abadegei, abade-etxe, abadetar.
Zirik 78). Ik. abat, apaiz. Abade da Eibarren erabiltzen dan berbia, eta ez apaiz. Abade Jauna, "Forma común de mencionar al cura" (TE). / Bes. abade egin, abadegei, abade-etxe, abadetar.
abade egin. da/du ad. (TE). Hacerse cura, ordenarse sacerdote. "Imponer las manos el Obispo" (TE, 103).
Alargundu eta gero abade egin zan. / Bitxorixako obispuak eiñ eban abade.
abade-etxe. iz. (TE). Casa cural, rectoría. Elixiari joten zan abade-etxia.