panpana hartu. du ad.-esap. (IL). Ponerse afanoso,-a, ponerse arrogante, ponerse altivo,-a. Ez zaittez panpana hartuta juan horrengana, hori zu baiño gehixago da-ta. / Eraten dabenian panpana hartuta ibiltzen da, eta atzo ederrak emon detsez. Ik. panpandu, afana hartu, afandu, panpana jo.
Babesleak
