barik.
1 . barik. postp. (TE). Sin . Aberatsa zan, kontuan hartu barik dirutan eukana. / Mundu guztiari jira osua emon, dirurik barik. / Hi, Perikotxua, neri gero, miñik ein barik ibilli hakitt, e! (Zirik 56).
/ Hainbeste kopla barik, nere denporan, hamaika zaldi kaso izan jittuat. (Zirik 88).
/ Plaentxiako herrixa, hain umoretsua izanik, ezin zeikian bertsolaririk barik egon. (Zirik 94).
/ Alkarri ezer esan bihar barik, bixak ahalegindu ziran. (Ibilt 459).
/ Erregiña hasarre ikusirik, ez bildur haundi barik, esan bihar esan zetsan honela: [...]. (Ibilt 459).
Ik. bage, bako, gabe. Bage, gabe, barik, bako, lau formotatik gitxien bage erabiltzen da eta gehixen barik eta bako.