barru
1 . barru. iz. (
TE).
Interior, lo de dentro; espiritu, aguante, capacidad de sufrimiento. Arpegiz zan ederra, baiña barrua eukan ederragua. / Emaztiak aitzen emon zetsan esanaz, euren etxe hobian sorgiñ gaiztuak tratu txarrian erebixelako zurkatxa sarturik ariman barrurañok. (Ibilt 467).
