tope.
tope egin. du ad.-esap. (TE). Tropezarse, encontrarse; coincidir, toparse. Aspaldiko partez, atzo tope ein neban beragaz. / Gutxien uste eban lekuan, hara nun tope ein eban gure Galdosekin. (Zirik 89s).
/ Gerra ostian, kartzelatik urtenbarri zan sozialista hórretariko batek tope ein eban kalian, bere aiskide haundixa zan abade batekin. (Zirik 124).
Ik. aurkittu, billau, topau, trink egin.