billau, billatze [bilatu]. du ad. (TE). Encontrar, hallar; buscar, rebuscar, indagar, explorar. Billa ibili barik suertau; billa ibili eta topau. Halakoren baten billau dot ardi galdua. / Hainbeste jenden artian, alkar billatzia ez zan erreza. / Han billau eban lagatako lekuan bertan. (Zirik 75). Ik. aurkittu, billa ibili, topau, tope egin.