galtzairutu, galtzairutze (galtzairututze) [altzairatu].
1 . galtzairutu, galtzairutze ( galtzairututze) [altzairatu]. du ad. (TE). Cementar (y templar). Karbonodun produkto batian piezak berotzia, karbonua, difusiñoz, metalian sartu eta gero tenplauta piezon gaiñazala gogortu deiñ (ETNO). / "Cementar el hierro, operación frecuente en la armería" (TE, 383).
Armerixan, pieza askok galtzairutu biharra izaten dau. / Galtzairutzia, piezak hazur-hautsetan, beruan, denbora aldi baten laban eukitta . Ik. zementau. ELH: zementatu.
2 . galtzairutu, galtzairutze ( galtzairututze) [altzairatu]. du ad. (TE). Acerar, obtener acero. Burdiñurtuan finketaz galtzairua lortzia (ETNO). Burdiñia galtzairututzia, Bessemer esaten jakon laban.