garun.
1 . garun. iz. (TE). Seso, cerebro; juicio, inteligencia. Buru ederra baiña garunik bakua, Aixelkok esan eban araura. Ik. muin.
garunik bako [garungabeko]. izlag. (TE). Tonto,-a, insensato,-a, estúpido,-a. Dotoria itxuran, baiña garunik bakua. Ik. zentzunik bako, zentzunbako.