zatartu
zatartu, zatartze (zatartutze). 1 . zatartu, zatartze ( zatartutze). da/du ad. (TE). Afearse, desfigurar(se). Itxuratxartu, zatar bihurtu.
Zahartzara zatartu ein da, gaztetan hain politta zana. / Hainbeste ikutukin, zatartu dozu ondo eguana. / Andrazkuantzat, zatartutzia dolorerik haundiña. 2 . zatartu, zatartze. da ad. (TE). Volverse tosco,-a, embrutecerse. Zatar bihurtu, zatar jarri.
Larregi eran ezkero, mozkorrak zatartzia dakar. Ik. saskartu.
