barrukalde [barrualde]. iz. (OEH). Parte de dentro, interior. Ba, Joxio buruhaundixan txapelak barrukaldetik daroian ugalakin gerriko bat egittia nahi neuke. (Zirik 116).
/ Ikusiko bazenduke nere bihotzaren barrukaldia. (Ibilt 458).
Babesleak
