1 . bista. iz. (TE). Visión (sentido), vista (sentido). Piskat irakortzen dot, eta bistiak zelan ez destan laguntzen, ba lo hartzen dot.. / Batek esaten ebana: bistia ona eta alkar ikusi ezin.
/ Esr. Bista ona eta alkar ikusi ezin.
Ik. ikusmen, ikuste, begixen bista. Bista arruntagua da ikusmen baiño. / "Sinón. ikusmena pero no se usa sino en lenguaje literario" (TE, 265). / Leku-denborazko kasu markak hartzen dittu beti, inesibua (bistan) eta ablatibua
(bistatik) gehixenetan, baiña adlatibua (bistara) be izan leike. Alboko aditzak: egon, kendu, egin...
Babesleak
