bizilege
bizilege. iz. (
TE).
Norma, regla, ley de vida; modo de vida. Bizitzeko era, modua, araua.
Jarritta atia zaindu, hor bere berrogei urteko bizilegia. / Horko [...] bizilegian ikustekua. (Ibilt 321).
Ik. bizibide, biziera, bizimaiña, bizimodu.
