findu
1 . findu, fintze ( findutze). da/du
ad. (
TE).
Afinar(se), refinar(se); volverse fino,-a. Fin edo finago bihurtu.
Ezkondu danetik findu ein da oso, etxekalte zan ha. / Zerbitzaille egon zan haundiki batzuen etxian, findutzia gurarik. / Basoko harek bihar eban apur bat fintzia.
